ARAUCARIA HETEROPHYLLA 075/019

Występowanie Pochodzi z wyspy Norfolk. Wyspa Norfolk jest tzw. terytorium zewnętrznym Australii mającym dużą autonomię z własną flagą i herbem. Dlatego w części opracowań podaje się, że pochodzi z Australii. Wysokość Rośnie powoli i uprawiana w pomieszczeniach dopiero po kilku latach osiąga wysokość 1,5-2 m. Stanowisko Ponieważ nie znosi ona bezpośredniego nasłonecznienia i naj­lepiej czuje się w półcieniu, stanowi bardzo cenny nabytek dla posiadaczy północnych pokoi. . Zimą należy zapewnić jej jasne pomieszczenie i temperaturę 5-10°C. Na lato wystawiamy araukarię na zewnątrz. Ustawiamy w miejscu zacienionym. W pomieszczeniu potrzebuje dużo miejsca i nie lubi towarzystwa innych roślin. Jeśli dłuższy czas, szczególnie, zimą, temperatura w pomieszczeniu wynosi powyżej 20 °C, araukaria gubi igły tym szybciej im suchsze jest powietrze. Trzeba także dodać, że jest wrażliwa na ulatniający się z kuchenek gaz czy nawet dym papierosowy. Wymagania Poza cieniem i chłodem araukaria bardzo lubi wodę, i to nie tylko w ziemi, ale i w powietrzu, toteż podlewamy ją dość obficie, a 2—3 razy w tygodniu zraszamy najlepiej letnią wodą. W zimie podlewamy po wcześniejszym sprawdzeniu wilgotności podłoża. Araukaria jest bardzo wrażliwa nawet na krótkotrwałe przesuszenie i często jest to jej koniec. Od wiosny do lipca zasilamy co 2 tygodnie mieszanką nawozów do roślin iglastych lub każdym innym nawozem o zrównoważonym składzie. Araukarię przesadzamy raz na dwa – trzy lata, ale nie na wiosnę, jak większość roślin, lecz w sierpniu. Dzieje się tak dlatego, że rośliny iglaste w sierpniu kończą okres wegetacyjny. Przesadzanie jest wówczas znacznie mniejszym stresem dla rośliny. Jeśli z jakiś powodów musimy przesadzić w innym terminie to należy to zrobić pod koniec lutego zanim roślina rozpocznie wzrost. Jak wszystkie rośliny leśne musi mieć podłoże dobrze przepuszczalne lecz o dużej zawartości próchnicy i o odczynie lekko kwaśnym. W handlu jest dostępna ziemia do roślin iglastych. Można się również posłużyć ziemią do azali czy rododendronów lecz należy je wzbogacić o 1/3 objętości wermikulitu lub grysu akwarystycznego średniej grubości. Posiadacze ogródka do kolejnego przesadzania mogą sobie przygotować kompost z igieł sosnowych do tego dodajemy standardową ziemię do kwiatów i któryś z rozluźniaczy. Będziemy mieć wówczas idealne podłoże. Ważną sprawą jest by podczas przesadzania posadzić roślinę na tą samą głębokość. Posadzona głębiej odchoruje. Pamiętajmy by starać się utrzymać kwasowość podłoża w doniczce. Dlatego przynajmniej dwa razy do roku dajemy odrobinę nawozu przeciw brązowieniu igieł i solidnie podlewamy, a na co dzień podlewamy wodą przegotowaną i o temperaturze pokojowej.